പ്രണയലേഖനം

ഹൈസ്കൂളിന്റെ വിശാലതയിലേക്ക്‌ ചെന്നപ്പോള്‍  മായാലോകത്തെത്തിയ അവസ്ഥയായിരുന്നു;വലിയ കോമ്പൌണ്ടും,ഓരോ ക്ലാസിനുമായി ഒത്തിരി ഡിവിഷന്സും ഉള്ള ആ വലിയ സ്കൂളിലേക്ക്  അമ്പരപ്പിന്റെ അകമ്പടിയോടെ  കയറി.നിറയെ കുട്ടികളുള്ള എട്ട് സി ആയിരുന്നു എന്‍റെ ക്ലാസ്.
പുതിയ സ്കൂളും,,പുതിയ അധ്യാപകരും,അത്ഭുത ലോകത്തെ ആലീസായി ഞാനും!
പുതിയ കൂട്ടുകാരെ പരിചയപ്പെട്ടു.അതില്‍ ഒരു കുട്ടി എന്‍റെ അടുത്തകൂട്ടുകാരിയായി മാറി.സ്പ്രിംഗ് പോലെ ചുരുണ്ട തടിച്ച  കറുത്ത മുടിയുള്ള ഒരു എണ്ണ കറുമ്പി.വെളു വെളാ  വെളുത്ത പല്ലുകള്‍ കാട്ടി അവള്‍ ചിരിക്കുന്നത് കാണാന്‍ നല്ല ശേലായിരുന്നു.അവളാണ് സുമയ്യ.സുമയ്യയുടെ വീട് സ്കൂളില്‍ നിന്നു അധികം അകലെ അല്ലാത്തതിനാല്‍ സ്കൂളിന്റെ പരിസര പ്രദേശങ്ങള്‍ അവള്‍ എനിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി തന്നു.ഇന്‍റെര്‍വെല്ലിന്റെ സമയത്ത് നാരങ്ങവെള്ളം കുടിക്കാനും,മറ്റുമായി പോകുന്ന ഒരു തട്ടുകടയുണ്ടായിരുന്നു.നല്ല നിറമുള്ള മധുരമുള്ള ഐസ്  ചീകിയിട്ടു വില്‍ക്കുന്ന "ചെരണ്ടി" എന്‍റെ വീക്നെസ് ആയിരുന്നു.ആ കടയിലെ മെലിഞ്ഞ പൂച്ച കണ്ണുള്ള പയ്യനാണ് എനിക്കാദ്യമായി പ്രണയലേഖനം നല്‍കിയ വിരുതന്‍!
പ്രണയത്തിന്റെ എ ബി സി അറിയാത്ത പ്രായത്തില്‍ കിട്ടിയ ആ കത്ത് എനിക്ക് കൊണ്ട് വന്നു തന്നത് സുമയ്യ ആയിരുന്നു..കള്ളച്ചിരിയോടെ അവളും എന്‍റെ  കൂട്ടുകാരികളും അത് വായിച്ചു ചിരിച്ചു.എന്നിട്ടെന്റെ പുസ്തകത്തില്‍ ഒളിച്ചു വെച്ചു .സ്കൂള്‍ വിട്ടു വീട്ടിലേക്കു തിരിക്കുമ്പോള്‍ പുസ്തകകെട്ടുകള്‍ക്ക് ഇത് വരെയില്ലാത്ത ഭാരമാണ് അനുഭവപ്പെട്ടത്..വീട്ടില്‍ അറിഞ്ഞാല്‍..എന്താണ് സംഭവിക്കുക എന്നോര്‍ത്ത് പേടികൊണ്ടു വിറച്ചു ഞാനാ കടലാസ് കഷ്ണമെടുത്തു.പിന്നെ ഏതോ ഉള്‍ പ്രേരണ   പോലെ  തുണ്ടം തുണ്ടമായി വലിച്ച് കീറി.ആദ്യമായികിട്ടിയ പ്രേമലേഖനം വായിക്കാതെ കീറിക്കളഞ്ഞ എന്‍റെ  മനസ്സിനെ എനിക്ക് പിടികിട്ടിയിരുന്നില്ല  .എന്‍റെ ഭാഗത്തുന്നു അനുകൂല മറുപടി കിട്ടാഞ്ഞോ എന്തോ രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ക്ലാസ്സില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ കണ്ട കാഴ്ച ! കുട്ടികളുടെയെല്ലാം കണ്ണ് എന്നിലേക്ക്‌  നീണ്ടു വരുന്നു..ആണ്‍ കുട്ടികള്‍ അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായി ചിരിക്കുന്നു..സുമയ്യ എന്നെ കൂട്ടികൊണ്ടുപോയി ബ്ലാക്ക് ബോഡിലേക്കും ക്ലാസ് മുറിയുടെ ചുവരിലേക്കും വിരല്‍ ചൂണ്ടി..അവിടെയൊക്കെ എന്റെയും ആ പയ്യന്റെയും പേരുകള്‍ പ്ലസ്‌ ചിഹ്നവും,ഹൃദയ ചിഹ്നവുമൊക്കെ ഇട്ടു എഴുതിവെച്ചിരിക്കുന്നു..
ഭൂമി പിളര്‍ന്നു താഴേക്കു പതിച്ചെങ്കില്‍ എന്ന് തോന്നിപ്പോയ നിമിഷം! സ്വതവേ തൊട്ടാവാടിയിരുന്ന  ഞാന്‍ ആകെ തളര്‍ന്നുപോയി.ഒരു അധ്യാപകന്‍ വന്നു എന്നെ  ആശ്വസിപ്പിച്ചു..ഭാഗ്യത്തിന് കുട്ടികളാരും എന്നെ കളിയാക്കാന്‍ മുതിര്‍ന്നില്ല.അങ്ങനെ പുത്തരിയില്‍ തന്നെ കല്ലുകടിച്ചത് കൊണ്ട് പ്രേമം എനിക്ക് അലര്‍ജിയായി.ഇപ്പോഴത്തെ പെണ്‍കുട്ടികളൊക്കെ എത്ര സ്മാര്‍ട്ട് ആയാണ് ജീവിക്കുന്നത്..അവരുടെ പ്രണയം അവരുടെ വിരല്‍തുമ്പില്‍ മൊബൈലില്‍ വിരിയിക്കുന്നു,ഇഷ്ടമുണ്ടേല്‍,തളിര്‍ക്കുന്നു...ഇഷ്ടമില്ലെങ്കില്‍ അവര്‍ക്കത്‌ വേരോടെ പിഴിയാം...ആരെയും കൂസാതെ ഒന്നിനേം പേടിയില്ലാതെ ജീവിക്കുന്ന കുട്ടികള്‍...